|
BEELDTAAL GEWASFORMATIES
Sutton Bank, 5 juli 2010.
Sutton Bank formatie. © Randell
Nieuw evenwicht.
Geïntrigeerd als ik was door
deze chakrasysteem-achtige formatie, heb ik het aangedurfd om aan het einde van
het seizoen helemaal naar North Yorkshire af te reizen om te kijken of er op het
aangrenzende vliegveldje misschien wat foto's te verkrijgen zouden zijn. Ik had
allang niet meer verwacht dat de formatie nog in tact zou zijn, maar niets bleek
minder waar! Tot mijn grote vreugde lag de formatie er nog heel mooi bij.
Wederopgestane aren bij een betoverende zonsondergang.
Uiteraard kon ik het niet laten het veld in te duiken om de graancirkel aan een
inspectie te onderwerpen. Ondanks de pakweg zeven weken sinds haar verschijnen
trof ik een formatie die er nog best redelijk uitzag. De boze boer en de wat
lastige bereikbaarheid zullen er voor gezorgd hebben dat het gebogen graan niet
massaal werd aangestampt door toeristen die daar in de directe omgeving toch volop
aanwezig zijn geweest.
In combinatie met de prachtige omgeving en de betoverende zonsondergang
werd mijn verblijf in deze tarweformatie een magische belevenis die ik
met u kan delen door middel van een reeks fraaie kiekjes.
De formatie werd gerapporteerd op 6 juli 2010 in een diepe vallei naast Sutton Bank.
De vallei zelf schijnt Happy Valley te heten. Sutton Bank wordt o.a. gebruikt als
zweefvliegveldje. Aangezien de formatie ermee uitlijnt is een eventuele relatie met het
vliegveldje niet uitgesloten.
Het brengt ons naast de associatie met het chakrasysteem automatisch op een tweede associatie.
De weergave zou kunnen duiden op thermiek of andersoortige windbewegingen.
De formatie aan de voet van een zweefvliegveldje.
Het ontwerp mag intrigeren, dit neemt niet weg dat het vrij gemakkelijk door mensen
reproduceerbaar is. In feite moet ik constateren dat ik geen idee heb of de formatie
authentiek is of mensenwerk. Ik zeg het er maar bij aangezien dit seizoen nogal
overschaduwd is door hevige discussies over echt of niet echt.
Tot op heden ben ik meestal met een boogje om deze strijdvraag heen gegaan, aangezien
ik me wens te concentreren op eventuele betekenissen in de beeldtaal. Er zijn doorgaans
genoeg onderzoekers die zich met graagte op de authenticiteitskwestie storten, dus laat
ik aan hen de eer. Qua beeldtaal ervaar ik het ontwerp als prikkelend en
intelligent.
Diagram: Sutton Bank 2010. (Mischien ondersteboven, misschien ook niet.)
Naast de associaties met chakra's en luchtstroming is er nog een omgevingsgerelateerd
idee mogelijk van toepassing. Het opvallende hoogteverschil tussen de bank en de vallei
is op exact deze plaats het sterkst. De graancirkel ligt precies in een hoek van zeer
steile hellingen. Ik neig daardoor de as van het pictogram te interpreteren als een
vertikaal bedoelde aangelegenheid. Wat boven is of onder is nog even lastig in te schatten.
Het hoogteverschil in de aarde als aanknopingspunt vindt ondersteuning in een kort verslag
van Matthew Lewin zoals het aangeleverd
voor
cropcircleconnector.com (onderaan de pagina).
Deze persoon staat blijkbaar in contact met kosmische wezens die nauw betrokken zijn bij het graancirkelwerk.
Wat men ook van (trance)doorgevingen mag denken, zijn website
"the new golden era" is verbluffend en
buitengewoon interessant. Vlak voor ik mijn graancirkelreis aanving ontdekte ik deze site en
even was ik bevreesd dat al mijn werk op slag overbodig was geworden...
In het artikel wordt gewezen op opzienbarende geo-dynamische activiteit die de wereld
staat te wachten. Men mag daarbij vooral denken aan aardbevingen en vulkaanuitbarstingen als
gevolg van een wijziging van de stand van de aardas!
Sutton Bank formatie. © Randell
Indien we het plaatje los van associaties beschouwen kunnen we in hoofdzaak een centrale as
waarnemen waarlangs met regelmaat een zestal schijven zijn geplaatst. Om deze schijven heen
ziet men lussen gevormd door grote en kleine halve cirkels. Aan een van de uiteindes merkt
men een opvallende trentwijziging op. Een zevende schijf wijkt af van het patroon. Tamelijk
onopvallend zijn er verder nog boogjes aan de hoekpunten tussen de schijven onderling.
De lussen die gemakkelijk doen denken aan het Yin of het Yang van het welbekende Oosterse teken,
verlenen het beeld de suggestie van draaiende bewegingen om de as heen. Indien we
nauwkeurig kijken naar deze lussen dan blijken ze toch vooral voort te vloeien uit de combinatie
van halve cirkels en wordt het überhaubt nog maar de vraag of ze wel zo belangrijk zijn als
beeldelementen. Om te verduidelijken wat ik bedoel geeft ik de ley-richtingen aan en voorts
diagrammen die laten zien hoe je ook naar de afbeelding kunt kijken.
Scheiding in de lay, gezien vanaf de oostelijk gelegen kruin.
De lay richting van de lijnen gaat afwaarts van oost naar west.
De laatste twee diagrammen tonen een struktuur die de doorwinterde croppie bekend zal
voorkomen. Het linkse diagram toont een golf, of liever een golfende lijn die op de meest voor
de handliggende wijze is verbeeld. Dit soort golvende lijnen komen normaal gesproken
tweedimensionaal over. Het rechtse diagram verbeeld eveneens een golf, maar dan samengesteld uit
twee lijnen. Deze weergave, los van de overige beeldelementen, roept een driedimensionaal
aanzien tot leven. Deze golf heeft veel weg van een kronkelende slang of buis.
Het is vervolgens niet moeilijk voor te stellen dat ook de golvende lijn van het linkse diagram
een driedimensionaal karakter draagt.
De onderstaande
plaatjes tonen gewasformaties met dergelijke golfstrukturen.
Links: West Overton 2004, © JeanClaude Viret. Rechts: Woodborough Hill 2003, © John Dove.
Links: Silbury Hill 2008, © Gary King. Rechts: Pewsey White Horse 2004, © Steve Alexander.
De Silbury Hill formatie kan eenvoudig
worden begrepen als de omloopbaan van de aarde om de zon, waarbij de wentelingen om de eigen as
tevens zijn verbeeld, of eventueel zelfs de kantelingen van de aardas zelf. Deze voortgang in tijd
wordt ook wel gesymboliseerd door de Ourobouros oftewel de slang die in zijn eigen staart bijt.
Dit symbool omvat echter veel meer dan enkel de omloop der aarde.
Het staat voor de cyclische aard der natuur. Hoe het ook zij, deze Silbury Hill formatie ondersteunt de
gedachte aan bewegingen van de aarde zoals die eveneens bij de Sutton Bank formatie mogelijk bedoeld is.
Van de Pewsey White Horse formatie wordt wel gezegd
dat het de axis mundi voorstelt. We zien de rotatie om de as en deze uitgaand in de vier windrichtingen.
Opmerkelijk genoeg verscheen kort na deze axis mundi formatie een indrukwekkende chakrasysteem formatie
in hetzelfde veld! Daarmee zijn we weer terug bij de eerste associatie van het chakrasysteem. Kan het
zijn dat de cirkelmakers een verband trachten aan te tonen tussen het menselijke chakrasysteem en de
omloop of de omwentelingen van de aarde? Wie zijn of haar chakrasysteem in balans wil brengen komt er
niet omheen om goed te aarden. Zoveel is zeker. De mogelijkheden van ons energielichaam waarin de
chakra's als de voornaamste centra fungeren, zijn fenomenaal en kunnen ons brengen tot grote daden
of voeren tot uiterst verborgen mystieke oorden.
Pewsey 2004, chakra formatie naast de axis mundi. © Busty Taylor
Wat de overeenkomstigheid tussen chakra's en
aardse cycli aangaat is "evolutie" een kernbegrip. Arbeidt men aan de persoonlijke evolutie of
karakterontwikkeling dan werkt men tevens aan de ontwikkeling van onze wereld.
Als we nu onze aandacht terug richten op de (binnenste) golvende lijn van het Sutton Bank pictogram,
dan zien we aan één van de uiteindes een opvallende afwijking van de regelmaat. De vloeiende lijn
zet zich niet langer voort naar wat ik voor het gemak aanneem als beneden. Het houdt ook niet op
aan de onderkant van de as zoals je zou verwachten. Het kiest een baan omhoog. Aan het uiteinde
van deze oprichting vinden we een schijf zoals de andere zes.
De lijnen suggereerden reeds een driedimensionaal perspectief, dus stel ik voor de schijven vanaf nu
maar als bollen te beschouwen. Het is met deze bol aan het uiteinde van de golvende lijn alsof ze de
gangmaker van deze lijn voorstelt. De bal in de balpen die deze lijn tekent als het ware.
Zouden we de tekening verder willen afmaken dan is het meest logische vervolg eerst de kromming te
vervolgen totdat we een cirkeltje hebben getrokken.
Zoals het laatste diagram laat zien verlangt een ordelijk verloop dat alle halve cirkeltjes worden
gecomplementeerd tot hele cirkeltjes. Hoe het daarna verder zou kunnen gaan toont het volgende diagram.
Diagram: Schijf kantelt om één van de polen.
Wie dit diagram aandachtig bestudeert zal in staat zijn om de beeldelementen te duiden die we nog niet
hebben uitvergroot. We zullen begrijpen dat die vreemde kleine boogjes met hun vrijwel verborgen
kleine schijfjes in de hoeken alles behalve een gril zijn. Ze brengen de ambivalentie tot uitdrukking
tussen kern en omtrek, waarmee ik poog te zeggen dat elke cirkel, ongeacht de afmeting, dienst doet als
middelpunt van een ruimere cirkel, en zo verder. Het werkt natuurlijk beide kanten op, dus zowel naar
eindeloos groter, als naar eindeloos kleiner toe.
De volgende formatie toont hetzelfde principe op een min of meer volkomener manier.
Cliffords Hill 2001, © Janet Ossebaard
Nu het kijkje in de keuken van het graancirkelvernuft weer is volbracht, kunnen we gevoegelijk aannemen
dat het ontwerp in ieder geval niet zomaar uit de mouw werd geschud. De afwijking in de regelmatige structuur
leidde tot een nieuwe fase van complementering of voltooiing. Een universeel ontwerp van evenwicht in relatie
tot het oneindige is de uitkomst.
Indien dit ontwerp nog steeds mag gaan over aardverschuivingen, dan toch zeker ook over
bewustzijnsverschuivingen. Het helpt mij in elk geval tevens aan inzicht omtrent het bewaren van mijn
persoonlijk evenwicht, hetgeen dan weer handig is als de wereld op haar grondvesten gaat rammelen.
Wie verder zoekt naar overeenkomstige formaties zal zich overweldigd zien door het
aanbod van knappe variaties. Het gevoel bekruipt me dat het ook daarbij niet enkel over
de aardas of de omloopbaan van de aarde zal gaan.
Meon Hut 2003. (Door storm geteisterd.) © Busty Taylor
Het is als zo vaak met het graancirkelspul, het neigt naar het
universele. Het gaat daarbij dus niet direct over specifieke thema's hoewel ze die wél kunnen insluiten.
Het is zoals de zen-meester pleegt te zeggen; "niet dit, niet dat" en "zowel dit als dat". Ondertussen heb
ik wel weer onbeschrijfbare psychedelische vergezichten waargenomen. Naar ik hoop u ook.
terug naar graancirkelonderzoek
overzicht-pagina
|